Wending

Mijn vader was degene die mij kunst al van kleins af aan bijbracht. Hij was zelf ook wel een kunstenaar: hij speelde in tientallen bandjes, componeerde zijn eigen muziek, schilderde, en schreef liedjes & gedichtjes. Zijn gedichtjes hadden iets speciaals: een twist op het einde. Iets onverwachts waar je van moest lachen of waar je raar van opkeek. 

Net als voor mijn vader, staat kunst dichtbij me. Voor deze keer, kies ik gedichtjes. Hier zijn 3 gedichtjes met mijn vader als inspiratiebron, waarvan ik hoop dat je moet lachen, je raar op kijkt of je gewoonweg blij wordt. Want dat werd ik van de zijne.

------------------------------------------------------------------------

Zon

de zon is zo mooi

dat het mijn ogen verblindt

ze vult prachtige dagen

en is ieder goedgezind

kon ik maar naar haar staren

dan was mijn leven compleet

zo mooi, zo puur - zij is de ware

voor wie ik dag in dag uit water zweet

ik besefte, zij is niet te evenaren

en haar stralen zijn feller dan elk leed

en nu ik mijn ogen heb weten te sparen

ben ik toch blij dat ik niet zo lang keek

------------------------------------------------------------------------

Zaterdag

ik mis je 

elke dag

al is het a-

lleen je lach

ik smelt bij

de gedachte

je ooit weer

te zien

wat dacht je 

van aankomen-

de zaterdag

misschien?

------------------------------------------------------------------------

Purol

je zei 

dat je van zachte lippen houdt

en het neustopje zo koud

ik wilde die zachte lippen geven

ik rende over straat, kwam bijna om het leven

ik zocht en zocht en keek mijn ogen uit

net zo lang tot ik het had gevonden

achter de ruit

daar lag het potje zo mooi te stralen

en na het smeren hadden mijn lippen zelden nog kwalen

voor jou zou ik harde lippen weren

voor jou zou ik Purol smeren

------------------------------------------------------------------------