By Babette Rijpkema - 11 May 2022
Tattoos, het is een onderwerp met veel verschillende meningen. De een vindt het prachtig, de ander afschuwelijk. Het gaat vaak zo ver dat familieleden, of vrienden, bijna een inspraak hebben op of jij een tattoo mag zetten of niet. Als zij het niet goedkeuren, dan zijn mensen sneller geneigd om het niet te doen. Daarnaast wordt het bij verschillende werkplekken niet geaccepteerd, waardoor je een kleinere kans hebt om een baan te vinden. Toch worden tatoeages steeds populairder, en wordt het langzamerhand steeds meer geaccepteerd. Tegenwoordig hebben 35% van de Nederlanders (18+) een tatoeage, in de leeftijdscategorie van 18 t/m 34 is dat zelfs 50%. Daarom vroeg de Intermania zich af hoe het zat met de Intermateleden. Acht Intermaten zijn geïnterviewd en hebben hun verhaal gedeeld betreffende hun eigen tattoo(s).
Maar voordat je de rest van het artikel leest, weet jij welke tattoo bij welke persoon hoort? Tip: Sommige mensen hebben meerdere tattoos.
De lotusbloem
Dit was mijn eerste tattoo, en ik heb hem laten zetten in oktober 2019, toen ik 18 was. Ik wilde al sinds mijn 15e een tatoeage, maar toen we een keer naar China gingen voor 2 weken, heb ik besloten welke tattoo ik zou nemen. Ik wilde namelijk iets met mijn afkomst doen. Daarom heb ik de lotus, de bloem van China, laten tatoeëren.. Die ben ik overigens daar ook heel vaak tegengekomen. Daaronder zie je mijn Chinese namen, die mij zijn gegeven in het weeshuis. Het is niet Kyrie, maar Xiao Feng Pan, dat is mijn Chinese naam, want ik ben geadopteerd. Dit komt uit het Boeddhisme, het is een Unalome, het zou het pad van het leven moeten voorstellen, omdat er heel veel kronkels zijn weergegeven, maar uiteindelijk kom je weer bij het centraal punt terecht. Zelf geef ik hier nou niet zo veel om qua betekenis, maar ik vond het gewoon een mooi steeltje. De lotus en de namen vind ik wel heel vet, vooral de namen omdat het een persoonlijke betekenis aan mijn tattoo geeft.
Het vogeltje
Er is me wel eens gevraagd of dit Alfred Jodocus Kwak is, maar dat is het niet. Mijn moeder heeft vroeger dit vogeltje bedacht op de middelbare school. Ze krabbelde dit dan vaak in haar schrift. Later, als ze voor ons een bordje maakte met aluminium er omheen, dan tekende ze dit vogeltje erop. Op een gegeven moment kwam ik thuis en toen had ze dat vogeltje ook op mijn whiteboard getekend, dus ik zei dus eigenlijk voor de grap: “Mam, eigenlijk moet ik dat eens laten tatoeëren!”. Dat was dus een grapje, maar toen vonden we dat eigenlijk oprecht wel een leuk idee. ”Maak maar zo'n vogeltje voor me, dan laat ik het tatoeëren.” Toen heb ik het afgelopen november laten zetten. Het is gewoon een grappig iets voor mezelf en mijn moeder.
Ik vind het moeilijk om te zeggen welke tattoo mijn favoriet is. Ze hebben allebei een betekenis, voor me, maar de lotusbloem heeft te maken met mijn afkomst en het eendje doet me denken aan mijn moeder, mijn vader en het opgroeien. Ik kan er niet uit kiezen.
Nieuwe tattoo
Ik ga binnenkort nog een tattoo nemen. Ze zeggen dan ook altijd, als je eenmaal begint met tattoos is het lastig om te stoppen. Dan gaat het af en toe kriebelen en wil ik nog een tattoo. Ik vind Griekse mythologieën heel interessant, dus ik wil graag iets van de Griekse godin Athene. Daarom komt er iets met een uil, wijsheid en moed op mijn ruggengraat te staan. Daar moet ik wel ballen voor kweken, want op je ruggengraat tatoeëren is super pijnlijk. Het is best wel een grote tattoo, dus ik moet er nog wel geld voor sparen. Ik wil wel echt dat je alle details kan zien, daarom wil ik hem wel groot.
Het vuurwerk
De tattoo bestaat uit twee vuurpijlen die afgeschoten worden, de ene staat voor mij en de andere voor mijn broer. Mijn broer is namelijk twee jaar geleden overleden aan een ongeluk, ik heb deze tattoo dan ook drie maanden na zijn overlijden laten zetten. Daarom ontploft zijn vuurpijl ook in mijn tatoeage en gaat die van mij door. Om zijn pijl aan te kaarten staat zijn handtekening erbij. Het is zijn handschrift. Vuurwerk was ook wel een van zijn passies, daarom heb ik voor een vuurwerktattoo gekozen.
Ik wilde al langer überhaupt een tattoo zetten, want mijn ouders hebben er ook al een aantal, dus dat zit wel in de familie. Nu zat er een reden achter om een tattoo te zetten. Ik wist al van tevoren dat ik ooit een tattoo op mijn rechteronderarm wilde zetten, dat leek me een mooie plek om te beginnen. Ik heb de eerste schets zelf getekend, en de artiest heeft hem getekend zoals hij nu is. Ik had het idee van de twee pijlen en het ontplofte vuurwerk, de artiest had de pijl bovenaan toegevoegd, om bij te dragen aan de metafoor. Hierdoor zie je dat mijn pijl doorgaat, en die van mijn broer is ontploft.
Nieuwe tattoo
Ik wil nog wel meer tattoos en ik zou er sowieso een willen die lijkt op die van mijn vader. Dat is een mandala, en die zou ik ook wel willen. Daarnaast zou ik meer tattoos niet erg vinden, maar ik zou niet een hele arm of been vol willen hebben staan.
De veer
Mijn tattoo is een veer met een oog erin. Ik heb er 2 jaar over nagedacht om een tatoeage te laten zetten. Toen de coronapandemie voorbijkwam, moest je thuis jezelf maar vermaken en dacht ik er langer over na. Daardoor ben ik gaan schetsen, ik had namelijk toch tijd. Ik wist ook al door welke artiest ik het wilde laten zetten, dus toen zijn boekingen opengingen heb ik gereserveerd en werd 6 augustus 2020 de datum. De uiteindelijke tattoo is zeker wat ik wilde, maar wel hoe hij het zou tekenen. Ook een stuk realistischer, want hij kan een stuk realistischer tekenen dan ik.
Ik vond dat mijn eerste tattoo een tattoo moest zijn waar ik goed over had nagedacht. Daardoor zou het waarschijnlijk ook een betekenis hebben. Een onderliggende betekenis boeide me niet per se, maar het helpt wel als je er zo lang over nadenkt. Uiteindelijk kan je bij iedere tatoeage een verhaal bedenken, maar bij deze tattoo was het verhaal er al voordat de tatoeage er was, dus dat scheelt. De veer staat voor mijn bestuursjaar bij Phoenix, maar ook voor mijn dispuut In ‘t Audt, dus het symboliseert een beetje mijn studententijd en dat ik in deze tijd op een betere plek ben dan dat ik een groot deel van mijn leven ben geweest. De tattoo helpt me daaraan herinneren, en laat me zien dat het nu best wel goed is en ik het best wel prima heb op de uni hier. Het oog staat voor dat ik juist wat meer met mezelf bezig moet zijn. Het oog kijkt mij namelijk aan, waardoor ik mezelf kan zeggen dat ik mezelf op de eerste plek moet zetten. Het laat zien dat ik al veel heb geleerd van wat ik door heb gemaakt in mijn leven. Ik vind de tattoo een mooi totaalplaatje en ik heb er nog steeds geen spijt van.
Nieuwe tattoo
In november staat een afspraak om een tattoo op mijn rechter bovenarm te laten zetten. Deze tattoo heeft minder een verhaal, het is gewoon iets wat ik gaaf vind. Aan de bovenkant van mijn hele bovenarm komt een tattoo van een Noorse godin, Hel heet ze. De godin staat een beetje voor het mooie en het minder mooie in het leven. Ik denk dat uiteindelijk mijn hele rechterarm vol gaat staan, ik heb mezelf de belofte gedaan dat ik alleen mijn rechterarm mag tatoeëren, tenzij er een ander leuk verhaal of idee is om vooral met vrienden te doen. Maar als ik het zelf laat zetten wil ik het alleen op mijn rechterarm. Ik vind één ledemaat genoeg, overal tattoos vind ik ook niet mooi. Ik wilde voor mezelf een grens trekken, anders raak ik wel verslaafd aan tattoos.
De vleugel
De tattoo zit op mijn linker enkel. Het is een matching tattoo met een vriendin van me en ik heb het laten zetten in 2018 in New York. Ik had namelijk iemand ontmoet in Amerika toen ik op een range werkte, en we zijn in een hele korte tijd super close geworden. We hebben een maand op die range gezeten en voordat ik naar huis ging, ging ik nog naar New York voor een paar daagjes. Zij had nog niks gepland die dagen, dus hadden we afgesproken dat ze ook naar New York zou komen. Het was superleuk om elkaar weer te zien. We waren helemaal high on life. Toen vroeg ze of we samen een tattoo zouden zetten. Ik dacht van, waarom niet? We vonden een vleugel wel vet om te tatoeëren, dus we hadden opgezocht welke tattooshops wel oké waren, en waar je een walk-in tattoo kan nemen. Daar hebben we gevraagd of ze ons konden helpen met het zetten van een tattoo. Wij wilden graag een vleugel, een hele kleine fijne tattoo. De artiest ging wat tekenen, en wij wachtten buiten. Uiteindelijk kwam de artiest met een design, maar de tattoo was echt vier keer groter dan gezegd, dus hij moest veel kleiner, en hij kwam meerdere keren terug met een wat kleiner design maar dan was het alsnog te groot. Uiteindelijk was hij middelmatig, maar ik vond de grootte wel goed, en ik vond het design mooi, maar ik moet zeggen dat ik het zo spannend vond en ik voelde me een beetje onder druk gezet. Ik wist helemaal niet hoe dat ging en zo natuurlijk. Ik dacht dat we het achter elkaar zouden laten zetten door dezelfde artiest, maar ineens werden we toegewezen aan twee verschillende plaatsen. We werden tegelijk getatoeëerd door verschillende artiesten. Ik schrok daarvan maar ik voelde me een beetje te ’pressured’ om er wat van te zeggen. Toen werd hij gezet en het gedeelte bij mijn enkelbotje deed echt super veel pijn om te laten zetten. Toen hij gezet was zag hij er heel mooi uit, mooie dunne lijntjes, maar de volgende dag is hij gaan ontsteken, en toen is de inkt heel erg uitgelopen en toen was het zelfs nog erger dan dat het nu was. De binnenkant was toen heel erg zwart, en het gebeurde niet bij mijn vriendin. Dus het helingsproces is niet helemaal goed gegaan. Hij is dus een beetje mislukt maar er zit wel een mooi verhaal aan. Volgens mij hebben ze het te diep gezet, waardoor het sneller gaat ontsteken en uitlopen. Bij Liva zijn de lijntjes wel mooi dun, dus dat is een beetje zuur. Het is wel symbolisch. Ik heb er ook geen spijt van. Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik het niet door dezelfde artiest heb laten zetten. Ik heb m aan de linkerkant zitten en zij aan de rechter kant dus “samen vliegen we weg”.
Nieuwe tattoo
Ik ga nog een matching tattoo zetten met mijn nicht. We gaan een aanvraag doen bij BlackBear tattoos. Hopelijk heb ik binnen een paar maanden nog een tattoo. Ik weet nog niet helemaal hoe hij eruit komt te zien, maar het wordt een soort natuurtattoo. Deze wordt wel echt groot. Ik weet ook welke artiest het gaat zetten, mijn nicht heeft ook een tattoo van hem.
De vogels
Ik heb ongeveer een jaar geleden mijn tattoo laten zetten. Het zijn twee kleine vogeltjes en ze zijn getatoeëerd op mijn zij. Het is gezet door de vriendin van mijn huisgenoot, die een keer een stick-and-poke setje mee had genomen naar ons huis. Die dag was ik een beetje ziek, ik lag de hele dag op bed. Toen mijn huisgenoten vroegen of ik mee kwam eten, deed ik dat. Die vriendin zei dat ze het setje mee had, en vroeg aan ons of iemand een tattoo zou willen. Eerst had een andere huisgenoot ingestemd om het te laten zetten en iedereen vond het best wel leuk. We stonden daar super geïnteresseerd te kijken. Daarna vroeg ze of iemand anders nog wilde, waarop ik zei: “Ja ga je gang! Doe maar bij mij.” Toen ben ik op de keukentafel gaan liggen en heeft ze me getatoeëerd. Er was niet echt over nagedacht, gewoon omdat zij dat mee had genomen. Het ging ook echt snel en dat was echt jammer want iedereen was zo entertainend. Daarom dacht ik wel als volgende te gaan. Het grappige is dat ik altijd had gezegd dat ik nooit van mijn leven een tattoo zou nemen. Nu heb ik het op een random avond gedaan, dus zeg nooit, nooit.
De tattoo is geïnspireerd op een online foto van een danseres die een jurkje aanhad wat aan het eind veranderde in vogeltjes. Omdat ik veel had gedanst vond ik dat wel leuk, en daarom heb ik de vogeltjes laten zetten. Dat was de inspiratie. Ik wil er misschien later wel nog wat bij zetten, dus wel op dezelfde plek. Maar ik heb geen idee wanneer dat gaat gebeuren.
Het rustteken
De tatoeage is een kleine op mijn enkel, het is een rustteken (van muziek). Ik heb hem met mijn zusje laten zetten maar die van haar is ingekleurd. We hadden het er al best wel lang over dat we een tattoo wilden. We dachten eerst een zonnetje en een maantje, maar eigenlijk past iets van muziek veel beter bij ons. Een rustteken leek ons veel leuker, omdat dat iets origineler is dan een gewone noot. Mijn zusje en ik zingen heel vaak. Daarnaast speelt mijn zusje gitaar en basgitaar, ook in de band waar ik dan weer in zing. Maar dat was toevallig pas nadat we de tattoo samen hadden gezet. Mijn moeder heeft ook een muziekschool, dus muziek is er bij ons wel echt met de paplepel ingegoten. Ik heb al muziekles zolang ik me kan herinneren, en we zitten ook wel eens samen achter de piano en zingen samen.
Het rustteken staat ook wel voor het feit dat ik veel ‘ja’ kan zeggen, dan is dit een soort van herinnering dat het ook belangrijk is om even je rust te pakken. Als het niet met haar was geweest had ik het niet gedaan.
Het leukste van de tattoo vind ik dat ik het gevoel heb dat we wel een beetje verbonden zijn. Zij woont nu in Utrecht en ik zat een half jaar in Noorwegen, dan ben je toch wel een beetje samen en dan denk je toch wel een beetje aan elkaar. Ik heb altijd wel een goeie band gehad met mijn zusje en ze is ook een hele goeie vriendin van mij. Ik heb daarom ook nooit spijt gehad van mijn tattoo, ook omdat het op een plek zit die niemand echt ziet, tenzij ik het zelf laat zien. Zelfs als ik slippers aanheb, valt het mensen nog steeds niet op.
De albumcover
Ik heb een element van een albumcover van mijn favoriete band een tattoo laten zetten, de band Muse. Ik vind het dan ook leuk als mensen die fan van die band zijn mijn tattoo opmerken en dan weten waar mijn tattoo voor staat. Andere mensen hebben geen idee waarvoor het staat, behalve andere fans, en dat vond ik een heel leuk iets. Ik heb het gezet toen ik 18 was, en het speelde al heel lang in mijn hoofd voordat ik het zette. Mijn familie heeft al veel tattoos, en ik vind dat niet per se mooi, maar ze hebben wel tattoos staan die veel betekenen en dat vond ik ook wel iets moois. Ik wilde ook graag dat ik er iets op wil zetten wat betekenis heeft. Ik wil namelijk niet een random iets op mijn lichaam zetten, want dat voelt wel een beetje zonde omdat het permanent is. Muziek betekent heel veel voor mij, ik luister het vaak en ik speel zelf ook gitaar. Daarom was het een makkelijke instap om iets met muziek te tatoeëren. Op een gegeven moment bleef het idee maar in mijn hoofd plakken en toen ging ik het gewoon doen, want ik dacht dat ik er toch geen spijt van zou krijgen.
Mijn familie heeft echt heel veel tattoos en zitten helemaal onder met sleeves. Mijn oom is ook tatoeëerder, dus dat was een hele makkelijke manier om meer informatie te krijgen over het laten zetten van een tattoo, want het is best spannend de eerste keer. Mijn oom heeft deze tattoo daarom ook gezet. Dat was ook een gezellige ‘zetting’.
De stamboom
Toen mijn oma overleed, dat was in mijn eerste studiejaar, kreeg ik een erfenis. Mijn ouders zeiden dat ik daar een sieraad van moest kopen, maar een sieraad past totaal niet bij mij. Daarom wilde ik er een tattoo van kopen. Ik heb toen heel lang gedacht over wat ik dan zou willen, want ik wil wel iets symbolisch. Zoiets als een datum op mijn arm wilde ik niet, want dat voelt zo zichtbaar, alsof de betekenis ervan afgaat. Daarom heb ik voor een familiestamboom gekozen, heel simpel. Dat idee had ik weer al heel lang in mijn hoofd, en een jaar later was het tijd om hem te laten zetten, hier in Eindhoven. Deze is dus niet door mijn oom gezet, want de stijl waarin mijn oom tatoeëert is niet echt helemaal precies wat ik mooi vind. Daarom zocht ik een stijl wat iets meer in mijn richting past. Deze artiest werkte met zwarte, volle vlakken. Dat zie je ook aan mijn tattoos, het zijn heel erg gevulde dingen en niet per se een fine line of gekleurde inkt, en dat is waar mijn oom juist meer mee werkt. Ik wilde nu wel iets door een artiest laten zetten in de stijl zoals diegene het graag doet.
De tattoo is een aandenken aan mijn oma, maar ook een beetje aan mijn opa, want die is een half jaar na het overlijden van mijn oma overleden. Het is ook een beetje een aandenken aan de rest van mijn familie, want als ik de boom zie dan heb ik altijd het gevoel alsof ik ze toch een beetje bij me draag.
Het leukste aan mijn tattoos vind ik dat mensen iets over je tattoos zeggen en de betekenis er dan van inzien, zoals bij mijn albumtattoo. Mensen spreken je aan als ze ook fan zijn van Muse, en dan heb je meteen iets om over te praten. Bij mijn armtattoo vragen ze waar het voor staat, en het voelt dierbaar om er een verhaal over te vertellen.
Daarnaast vind ik het fijne aan beide tattoos dat het makkelijke plekken zijn om te verbergen. Dat vind ik wel belangrijk, want mensen vinden altijd wel wat van tattoos en daarom zou ik ook niet naar een sollicitatie gaan met korte mouwen bijvoorbeeld, want het voelt niet netjes.
Why not?
Mijn tattoo begon als een grap tussen mijn vrienden in Lissabon. Een vriend van ons vroeg op een maandagavond om lekker de stad in te duiken lekker feesten, en toen vroeg iedereen zich af waarom je dat nou zou doen. Daarbij antwoorde hij: “Why not?”. Dus het half jaar dat ik in Portugal ben geweest heb ik gewoon bijna alleen maar ‘ja’ gezegd tegen dingen, die ik normaal nooit zou doen, zoals parachutespringen en skydiven. Ik heb een half jaar alleen maar genoten, beste half jaar van mijn leven. Tijdens dat half jaar dacht ik met mijn vrienden om de slogan van ons half jaar op onze voet te tatoeëren. Waarom zou je het niet doen?
Het begon een beetje als grap, en toen hebben we het gewoon gedaan op een random dinsdag. We zijn naar een tattooshop gegaan, naar binnen gelopen en hebben een tattoo laten zetten. We wilden het eerst met acht man doen, maar uiteindelijk hebben vier mensen het echt gedaan. De rest durfde niet. Ik denk dat het een goeie reminder is aan mijn leuke half jaar in Portugal en daarnaast het leven niet al te serieus te nemen en gewoon te genieten. Ik heb er tot nu toe geen spijt van. Het is wel heel verslavend, want ik wil er meer.
Ik zou willen zeggen dat ik een tattoo zetten niet spannend vond, maar als je daar in die stoel zit begin je toch wel een beetje te zweten. Het deed ook helemaal niet zo veel pijn.
Het leuke is dat mijn tattoo van alle vier het minst vervaagd is. Het was een prima tattooshop, maar bij de rest is het gewoon aan het vervagen en bij mij staat het er nog best oké op. Voor de rest vind ik het ook grappig dat ik vaak vergeet dat ik een tattoo heb. Dan sta ik onder de douche of doe ik sokken aan en dan herinner ik me hoe leuk Portugal was. Ik probeer me nog steeds aan de slogan te houden.
Nieuwe tattoo
Als ik ooit een nieuwe tattoo ga zetten dan ga ik het samen met David doen, mijn broer. Ik weet nog niet wat, het is meer een leuk idee.
Wanneer de vraag werd gesteld wat deze Intermate leden vonden van tattoos in het algemeen, heeft (natuurlijk) iedereen gezegd dat ze tattoos mooi, vet, gaaf, leuk en cool vinden. Daarnaast vonden veel mensen het een vorm van kunst en zelfexpressie, waarbij sommige tattoos een diepere betekenis hebben en andere niet. Het maakte voor de meeste Intermaten niet veel uit om welke reden je een tattoo zet, als je er maar een beetje over hebt nagedacht is het goed. Tegenwoordig vinden ze tattoos ook steeds meer geaccepteerd, alhoewel sommige leden nog het liefst een tattoo hebben op een plek wat met kleding bedekt kan worden. Hoewel iedereen om een verschillende reden een tattoo had gezet, waren de meeste Intermate leden het met één ding eens: Een tattoo is iets van jezelf en wat op jouw lichaam gaat, en waar alleen jij iets over te zeggen hebt.
Intermate is the study association of the bachelor Technical Innovation Sciences, the majors Sustainable Innovation and Psychology & Technology and the masters Human Technology Interaction and Innovation Sciences.
040-247 4430